Σταματημενο το ρολοι στις οχτω
την ωρα που ειπες πως για παντα με αφηνεις
δεν σου ζητω να κανεις τιποτα για αυτο
μονο ακομα δυο λεπτα εδω να μεινεις
την πορτα εκλεισες και εφυγες ξαφνικά
μια ζωη μαζί σου τωρα παει χαμενη
σπαω τα παντα γινονται γυαλια καρφια
και μια καρδια θα μεινει τωρα ματωμενη
ποτηρια σπαω τραυματιζω τα ονειρα μου
αυτα που νομιζα πως καναμε μαζι
σε ποια αγκαλια θα απλωσω τωρα τα φτερα μου
σε πιο χαμογελο θα βλεπω τη ζωη
κανω προσπαθεια εσενα να ξεχασω
μιλαω μονος μου χανομαι στο ποτο
οι φιλοι λενε το μυαλο μου πως θα χασω
σταματημενο το ρολόι στις οχτω
σταματησα το χρονο τωρα να μετραω
οπως το καναμε μαζί τοσο καιρό
να περιμενω ποτε πισω θα γυρίσεις
μα εσυ δεν φανηκες ποτε πια απο εδω
στους φιλους επαψα για σενα να μιλαω
κι ας με ποναει η δική σου η μαχαιρια
δειχνω σιγα σιγά οτι το ξεπερναω
ομως τα βραδυα με σκοτωνει η μοναξια
ποτηρια σπαω τραυματιζω τα ονειρα μου
αυτα που νομιζα πως καναμε μαζι
σε ποια αγκαλια θα απλωσω τωρα τα φτερα μου
σε πιο χαμογελο θα βλεπω τη ζωη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου